AKHERON
Luca SIGNORELLI, The Damned Being Plunged into Hell 1499-1502 (detay)
Yeraltı dünyasını, ölüler ülkesini ilk anlatan Homeros'tur. Onun ardından Vergilius gelir. Ortaçağ'da ise Dante bize ölüler dünyasını anlatır. Ancak Homeros'un taslağı adları, kavramlarıyla o gün bugün hep yeni filiz veren bir ağaç gibi yaşar. Yaraltında akan ırmakları şöyle tanımlar Homeros (Odysseia X,508):
Ama geçtiğin zaman Okeanos'u geminle,
Orada alçak bir kıyı var ve Persephone'nin koruluğu
uzun uzun kavaklar göreceksin, kısır söğütler
derin anaforlu Okeanos'un kıyısında çek karaya gemini,
sonra çık yola Hades bataklığına doğru,
orada Akheron'a Pyriphlegeton ve Kokytos akar,
Styks'ten gelen sular da dökülür oraya.
Aeneas destanında da anlatılan Akheron çamurlu suların kaynayıp burgaçlandığı dipsiz bir bataklıktır. Kharon'un kayığıyla bu çamur ırmağını geçtikten sonra varılır asıl Hades'e.
Akheron Yunanistan'ın Epir bölgesinde akan bir ırmağın da adıdır. Belki ıssız bir bölgede derin bir yarın içine dalıp kapkara bir batak olarak denize döküldüğü içindir ki, insanlar bu ırmağın yeraltı dünyasına aktığına inanmıştı.
Efsaneye göre Akheron, Helios ile Gaia'nın oğludur. Olympos tanrıları ile Titanlar arasındaki savaşta susuzluktan yanan devlere su içirdiği için Zeus'un lanetine uğramış ve yeraltı dünyasına kapatılmıştır.
Kharoon ya da Kharon (Ölülerin Kayıkçısı)
Kharon ölü ruhlarına Acheron ırmağını geçirtmek için para alır o nedenle ölülerin ağzına bir metelik konurdu. Para almazsa Kharon ruhları kovar, taş çatlasa yumuşamazdı. Hele toprağa gömülmeyen ruhların Hades bataklığını geçmeleri olanaksızdı. Kharon Etrüsk mezarlarında sık rastlanan bir simgeydi. Ölmekte olan insanı yer altı ülkesine almakla tam anlamıyla öldüren bir cin olarak gösterilir. Hermes'in kılavuzluğunda yeraltına inen birçok ölü Kharonla ve kendi kendisiyle konuşur, ölümden sonra her türlü varlığın boş olduğu sonucuna varır.
Hades'in Ülkesi
Ölüler ülkesi Hades'in anlatıldığı bölgenin görünüşü ürkütücü olarak tasvir edilir. Ölü ruhların içeri girmesi de kolay değildir. Ölü ruhları styx ırmağından geçiren bir sandalcı vardır. Kharon ölü ruhlarını geçirmek için para alır. Bu nedenle ölülerin ağızlarına bir obolos (metelik) konurdu. Zalim kayıkçı Kharon, bedel ödeyemeyen ruhları kovar ve asla yumuşamazdı. Toprağa gömülmeyen ruhların ise Hades’in ülkesine ulaşması mümkün değildi. Gömülmeyen ruhlar yüz yıl havada gezinip dururlardı.
Bu efsanevi anlatım o kadar etkili olmuştur ki Yunanlılar, ölüleri hristiyanlığın ilk dönemlerindeki mağara ayinleri tasviri ile birlikte değerli eşyalarını da mezara koymayı adet olarak edinmişlerdir. Yunanlılar, ölü ile birlikte “hediye parası” diye anılan bir tas içerisine 10 - 15 civarında para koymayı gelenekselleştirmişlerdir.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
Luca SIGNORELLI, The Damned Being Plunged into Hell 1499-1502 (detay)
Yeraltı dünyasını, ölüler ülkesini ilk anlatan Homeros'tur. Onun ardından Vergilius gelir. Ortaçağ'da ise Dante bize ölüler dünyasını anlatır. Ancak Homeros'un taslağı adları, kavramlarıyla o gün bugün hep yeni filiz veren bir ağaç gibi yaşar. Yaraltında akan ırmakları şöyle tanımlar Homeros (Odysseia X,508):
Ama geçtiğin zaman Okeanos'u geminle,
Orada alçak bir kıyı var ve Persephone'nin koruluğu
uzun uzun kavaklar göreceksin, kısır söğütler
derin anaforlu Okeanos'un kıyısında çek karaya gemini,
sonra çık yola Hades bataklığına doğru,
orada Akheron'a Pyriphlegeton ve Kokytos akar,
Styks'ten gelen sular da dökülür oraya.
Aeneas destanında da anlatılan Akheron çamurlu suların kaynayıp burgaçlandığı dipsiz bir bataklıktır. Kharon'un kayığıyla bu çamur ırmağını geçtikten sonra varılır asıl Hades'e.
Akheron Yunanistan'ın Epir bölgesinde akan bir ırmağın da adıdır. Belki ıssız bir bölgede derin bir yarın içine dalıp kapkara bir batak olarak denize döküldüğü içindir ki, insanlar bu ırmağın yeraltı dünyasına aktığına inanmıştı.
Efsaneye göre Akheron, Helios ile Gaia'nın oğludur. Olympos tanrıları ile Titanlar arasındaki savaşta susuzluktan yanan devlere su içirdiği için Zeus'un lanetine uğramış ve yeraltı dünyasına kapatılmıştır.
Kharoon ya da Kharon (Ölülerin Kayıkçısı)
Kharon ölü ruhlarına Acheron ırmağını geçirtmek için para alır o nedenle ölülerin ağzına bir metelik konurdu. Para almazsa Kharon ruhları kovar, taş çatlasa yumuşamazdı. Hele toprağa gömülmeyen ruhların Hades bataklığını geçmeleri olanaksızdı. Kharon Etrüsk mezarlarında sık rastlanan bir simgeydi. Ölmekte olan insanı yer altı ülkesine almakla tam anlamıyla öldüren bir cin olarak gösterilir. Hermes'in kılavuzluğunda yeraltına inen birçok ölü Kharonla ve kendi kendisiyle konuşur, ölümden sonra her türlü varlığın boş olduğu sonucuna varır.
Hades'in Ülkesi
Ölüler ülkesi Hades'in anlatıldığı bölgenin görünüşü ürkütücü olarak tasvir edilir. Ölü ruhların içeri girmesi de kolay değildir. Ölü ruhları styx ırmağından geçiren bir sandalcı vardır. Kharon ölü ruhlarını geçirmek için para alır. Bu nedenle ölülerin ağızlarına bir obolos (metelik) konurdu. Zalim kayıkçı Kharon, bedel ödeyemeyen ruhları kovar ve asla yumuşamazdı. Toprağa gömülmeyen ruhların ise Hades’in ülkesine ulaşması mümkün değildi. Gömülmeyen ruhlar yüz yıl havada gezinip dururlardı.
Bu efsanevi anlatım o kadar etkili olmuştur ki Yunanlılar, ölüleri hristiyanlığın ilk dönemlerindeki mağara ayinleri tasviri ile birlikte değerli eşyalarını da mezara koymayı adet olarak edinmişlerdir. Yunanlılar, ölü ile birlikte “hediye parası” diye anılan bir tas içerisine 10 - 15 civarında para koymayı gelenekselleştirmişlerdir.
çok güzel bilgi vermişsiniz ustam teşekkürler
