Sen erkek değilmisin.. gelsene.!!?
Dedi lâl...
Duyunca dizlerde kalırmı hal,,
Birden, buz gibi bir ter belirdi şakaklarında...
Cehennem kokulu, han sokaklarında...
Kuran dan aldığı ahlakıyla,
Ayıp.!! dedi çocuk, küçücük aklıyla...
Uymuyordu annenin, edep vurgularına...
Yıldırımlar düşüyordu duygularına,,
Yutkundu.. onun için hazırladığı cümleler, düşmüştü avuçlarına...
Acıdı günlerce kaçan uykularına,
Çevirdi gül yüzünü, uzak ufuklara...
Olmamamalıydı lâl, böyle gözü kara,
Düşmemeliydi şeytanın kurduğu tuzaklara...
Direndi,,, savurdu o küçüçük yumruklarını canavar duygularına,
Kovdu adeta, sinsice yaklaşan ifriti,,
Buğulu gözlerle bakarken parmak uçlarına...
Anadan görmüştü garibim arı,
Baba görmedi genç ömrü yarı,
Yıkıldı omuzları, gayrı ihtiyarı,,
Çevirdi gözlerini minarenin burclarına...
Bedenini sarsarak atan, bir kalbin vedasıydı artık bu...
Bir iç çekti derinden,
Olmaz dedi kalktı yerinden,,
Kırılmıştı gönül, yıkılmıştı lâl i hederinden...
Ona yiğitmi denir.!! dedi içinden, giderse ne farkı kalırdı it leşiden.!?
Sürükleyerek.. çekti bedenini,,
Can feda.!! dediği bad ı meşrebinden...
s.t.
