BİZİM ARKADAŞLIĞIMIZ: SADECE İSİMLER GERCEK DIŞI
İlk okul 5 sınıftayız 3 arkadaşız yediğimiz ayrı gitmeyen can dostlarız
aylardan aralık ayı sa soğuk kuru bir ayaz yine bu üç arkadaşla gece kondularımızdan cıkmış okula gidececeğiz ibrahim arkadaşımızın kapısını calıyoruz hadi okula gec kalacağız gelmiyormusun ibrahim kapıya cıkıp siz gidin ben birazdan geleceğim diyor.
ahmet ve ben okulun yolunu tutuyoruz sınıflara girdiğimizde arkamızdan ibrahimde sınıfa geliyor sınıfta kısa şakalaşmalar arasında öğretmenimiz içeriye giriyor ve ders başlıyor,
tenefus ziliyle beraber tüm sınıf kapıya hucum ediyor fakat ibrahim yerinden bile kımıldamıyor ahmetle geri dönüp hadi ibrahim bahceye cıkalım kartopu aynarız ne oturuyorsun dedemize rağmen ibrahim kafası önünde siz cıkın ben gelmeyeceğim diyor bu durum 3 gün boyunca devam ediyor bu durum bizi cok rahatsız ediyor neden ibrahim böyle davranıyor diye yine ilk dersin tenefus zili calıyor tüm sınıf hurra sınıf kapısına koşuyor ibrahimin yine gelmeyeceğini düşünerek bizde tenefus için kolidora cıkıyoruz bu arada ahmet arkadaşım ya bu ibrahimde bir hal var gel şununla bir konuşalım diyor kolidordan geri dönüp sınıfa girdiğimizde ibrahim sobanın yanına gitmiş ayakkabılarını cıkarmış yırtık ayakkabılarından ıslanan coroplarını kurutmaya çalışıyor onu o helde gördüğümüzde içimizde fırtınalar kopuyor bir lokma kuru ekmeği paylaştığımız yaptığımız suçların cezasını beraber paylaştığımız top oynadığımız birimizin canı yandığında o acıyı paylaştığımız ibrahim ayakkabıları yırtık olduğu için gururu adına sesini cıkarmayan ibrahim can arkadaşımız soğuktan buzusmuş ayaklarıyla sobanın kenarında isinmaya calışıyor bu olay ahmetle beni cok etkiledi hemen okul cıkışı ibrahimin babasının camcı dükkanına gittik babasına durumu anlattık
Camcılık yapan babası bize evlatlar cam işinden üçbeş kuruş ança kazanıyorum oda boğazımıza anca yetiyor ben almak istemez miyim ama yetişemiyorum demesi bizi ibrahimin o halı kadar etkiledi.
Ahmet ve ben doğru evlerimize gittik üzerimizdekileri sıflatıp sokağa attık kendimizi ne yaparızda bu duruma bir cözüm buluruz diye doğru olmasada tek yapacak şey vardı o zaman ankara dikmende 27 aralık ilk öğretim okulunun yanında büyük bir ilaç fabrikası vardı buazzam bir yapıydı bu yapının camları kırılacak bunlarda mahallenin tek camcısına camlarını taktıracaktı ahmet ve ben alaca karanlıkta bu yapıyı taşa tuttuk ve gerektiği kadarda cam kırıp kactık ertesi gün buranın camları takıldı ibrahimin babasıda bu camlardan gerektiği kadar kazanıp ibrahime cumartesi günü yeni bir ayakkabı aldı yaptığımız cok yanlış bişeydi amaaaa bizim için arkadaşlık dostluk bu yanlışı biraz olsun örtmüştü.işte biz beyle arkadaştık her şeyi içten yaşayan arkadaşına hayınlik düşünmeyen bu dostluklar için yanlışı doğru yapandık.
şimdi ibrahimi sorarsanız bir ihale işi için samsuna giderken kola arabasının arkasından çarpıp hakkın rahmetine kavuştu
ahmeti sorarsanız kalp kırizi sonuçu genç yaşta hayata vede etti bu gün biraz kamlı vede kederliyim cunki ibrahimin bugün ölüm yıldönümu buradan paylaşmamdaki amaç ise dost gördüğüm sizlerle paylaşıp teselli bulmamdır
bu gece bir FATİHANIZI EKSİK ETMEYİNİZ LÜT FEN..........SELAMETLE
İlk okul 5 sınıftayız 3 arkadaşız yediğimiz ayrı gitmeyen can dostlarız
aylardan aralık ayı sa soğuk kuru bir ayaz yine bu üç arkadaşla gece kondularımızdan cıkmış okula gidececeğiz ibrahim arkadaşımızın kapısını calıyoruz hadi okula gec kalacağız gelmiyormusun ibrahim kapıya cıkıp siz gidin ben birazdan geleceğim diyor.
ahmet ve ben okulun yolunu tutuyoruz sınıflara girdiğimizde arkamızdan ibrahimde sınıfa geliyor sınıfta kısa şakalaşmalar arasında öğretmenimiz içeriye giriyor ve ders başlıyor,
tenefus ziliyle beraber tüm sınıf kapıya hucum ediyor fakat ibrahim yerinden bile kımıldamıyor ahmetle geri dönüp hadi ibrahim bahceye cıkalım kartopu aynarız ne oturuyorsun dedemize rağmen ibrahim kafası önünde siz cıkın ben gelmeyeceğim diyor bu durum 3 gün boyunca devam ediyor bu durum bizi cok rahatsız ediyor neden ibrahim böyle davranıyor diye yine ilk dersin tenefus zili calıyor tüm sınıf hurra sınıf kapısına koşuyor ibrahimin yine gelmeyeceğini düşünerek bizde tenefus için kolidora cıkıyoruz bu arada ahmet arkadaşım ya bu ibrahimde bir hal var gel şununla bir konuşalım diyor kolidordan geri dönüp sınıfa girdiğimizde ibrahim sobanın yanına gitmiş ayakkabılarını cıkarmış yırtık ayakkabılarından ıslanan coroplarını kurutmaya çalışıyor onu o helde gördüğümüzde içimizde fırtınalar kopuyor bir lokma kuru ekmeği paylaştığımız yaptığımız suçların cezasını beraber paylaştığımız top oynadığımız birimizin canı yandığında o acıyı paylaştığımız ibrahim ayakkabıları yırtık olduğu için gururu adına sesini cıkarmayan ibrahim can arkadaşımız soğuktan buzusmuş ayaklarıyla sobanın kenarında isinmaya calışıyor bu olay ahmetle beni cok etkiledi hemen okul cıkışı ibrahimin babasının camcı dükkanına gittik babasına durumu anlattık
Camcılık yapan babası bize evlatlar cam işinden üçbeş kuruş ança kazanıyorum oda boğazımıza anca yetiyor ben almak istemez miyim ama yetişemiyorum demesi bizi ibrahimin o halı kadar etkiledi.
Ahmet ve ben doğru evlerimize gittik üzerimizdekileri sıflatıp sokağa attık kendimizi ne yaparızda bu duruma bir cözüm buluruz diye doğru olmasada tek yapacak şey vardı o zaman ankara dikmende 27 aralık ilk öğretim okulunun yanında büyük bir ilaç fabrikası vardı buazzam bir yapıydı bu yapının camları kırılacak bunlarda mahallenin tek camcısına camlarını taktıracaktı ahmet ve ben alaca karanlıkta bu yapıyı taşa tuttuk ve gerektiği kadarda cam kırıp kactık ertesi gün buranın camları takıldı ibrahimin babasıda bu camlardan gerektiği kadar kazanıp ibrahime cumartesi günü yeni bir ayakkabı aldı yaptığımız cok yanlış bişeydi amaaaa bizim için arkadaşlık dostluk bu yanlışı biraz olsun örtmüştü.işte biz beyle arkadaştık her şeyi içten yaşayan arkadaşına hayınlik düşünmeyen bu dostluklar için yanlışı doğru yapandık.
şimdi ibrahimi sorarsanız bir ihale işi için samsuna giderken kola arabasının arkasından çarpıp hakkın rahmetine kavuştu
ahmeti sorarsanız kalp kırizi sonuçu genç yaşta hayata vede etti bu gün biraz kamlı vede kederliyim cunki ibrahimin bugün ölüm yıldönümu buradan paylaşmamdaki amaç ise dost gördüğüm sizlerle paylaşıp teselli bulmamdır
bu gece bir FATİHANIZI EKSİK ETMEYİNİZ LÜT FEN..........SELAMETLE
üzüldüm gercekten,ve içerlendim,içim buruldu,böyle arkadaşlıklar dostluklar kalmıyor,gün geçtikce hainlikler artıyor.