Diz Çök Rabbin E

RABBİM SENDEN RAZI OLSUN.
Yolunun üzerinde Rahmet olacak.
Yolunun üzerinde Merhamet olacak.
Yolunun üzerinde Sünneti seniye olacak.
Yolunun üzerinde Sevgi olacak.
Yolunun üzerinde, önünden giden bir ayak izi olacak.
Önünde yol olacak ve yolda yürüyecek ayak olacak .
Bu yolda yürüyecek yürek olacak.
Bu yolda bir beklentin olmayacak,
Tek beklentin ALLAHIN SEVGİSİNE MAZHAR OLMAK OLACAK.
İşte o yol RABBİME çıkar inşallah SEVGİLİ ABİM. Dua et de bu kardeşin de Yaradan RABBİNİN SEVGİSİNE LAYIK OLAN BİR KUL OLSUN.

Şu fani herkese dert oldu
Gidilen yol iblisin yolu oldu.
Secdeli başlar kesilir oldu,
Secdesizler bayram eder oldu.

Neydin, ne oldun şimdi ey .
Yaradan hesap soracak bu imtihandan,
Olmaz deme kıl şu namazını,
Kılmazsan, biz kılarız cenaze namazını.

İslam dindir deyu söyleniriz.
Halbuki İslam’ı yaşayan biz değiliz.
Hak yolu deyip anca dil dökeriz.
İcraata gelince seccadeye küseriz.



Sen Müslümansın uyma şu iblise,
Seni alır sürükler edepsizliğin içine,
Kıl namazını, doldur imanı kalbine,
İslam beş şartta bitmiyor, biline.

Namaz kılana helal olsun dediler
Utanmadan bir de dalga geçtiler.
Bana helal oluyorsa bu namaz,
Size neden olmasın, ey cahiller.

Kaç trilyon hücreden, yaratırsın bedeni,
Her bedene yüklersin, bir varoluş nedeni.
Evrendeki her zerre, tesbih ederken seni,
Baş eğerken emrine, bu kâinat , bu mîzan;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

Ömür yetmez, verdiğin bir nefesin şükrüne,
Ne mümkün bedel biçmek, yaşattığın bir güne.
Cennetleri vâdettin, hem de Kur'ân üstüne.
Haykırırken tabutlar, musallada an be an;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

Mûcizeler verirsin; kulak duyar, göz görür,
Kalp atar, dil konuşur, el tutar, ayak yürür.
Mal, mülk, evlât verirsin; hepsi de yüz güldürür,
Sağnak sağnak yağarken, bunca rahmet ve ihsan;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

İçki, zina ve kumar, birer şeytan oltası,
Dünyaya hükmediyor, cehâletin sultası,
Din, cahilin elinde, oldu zulüm baltası,
Peygamber ahlâkını, emrederken o Kur'ân,
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

Şeytan ki; unutturur, o mahşer dehşetini,
Gıybet ile yedirir, ölmüş kardeş etini.
Cehenneme yol eder, bu dünya servetini;
Davul zurna çalarak, gelirken bunca hüsran;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

Çok şükür ! Rahmetinin, farkındayım nicedir,
Sensiz geçen saniye, sabahsız bir gecedir.
Bilirim.. Senin affın, azâbından yücedir;
Yetmiyor kudretine, hiçbir söz, hiçbir lisan;
Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !

birazda tebessüm,

esselamualeykum
ikizceli dostum emeğine sağlık inşallah
Allah insana muhabbet okunu isabet ettirirse
sözler ve zahir kifayetsiz kalır mübarek

Gâfilin ölümü

Ecel âniden gelmiş, yakalamış habersiz,
Gözleri solmuş, fersiz; sözleri gayet yersiz,

Düşünmüş ki, “Azrail, haber falan verseydi,
Şöyle bir görünseydi, ya rüyama girseydi.”

Hazret-i Azrail’e, çok rica ediyormuş,
(Eğer imkânı varsa, az mühlet ver!) diyormuş.

Mal ve mülk sevdasıyla, dünyadan kopamamış,
Âhireti unutmuş, hazırlık yapamamış.

Alamamış yanına, para pul, ne de bavul,
Uyumuş horul horul, çalınmışsa da davul.

Yaş yetmişi geçse de, kaynamış fıkır fıkır,
Bu cümbüşlü âlemi, gönlü nasıl bırakır?

Dense de inanmazdı, yaş yetmişse iş bitmiş,
Anlamamış bunca yıl, nasıl da geçip gitmiş.

Yıkılmış hep düşleri, yarım kalmış işleri,
Hâlis altından imiş, o protez dişleri.

Hayatının sonunda, vurgunlar vurabilmiş,
Hortumlar sayesinde, işini kurabilmiş.

Gayet ucuza satmış, şerefin kilosunu,
Yine de kaçırmış, beş uçak filosunu.

Dünyaları dolaşmış, ama hacca gitmemiş,
Alnı secde görmemiş, hiç ibadet etmemiş.

Dinden habersiz nefsi, edilmemiş terbiye,
Kul hakkından anlamaz; tutturur hep ver diye.

Çok gâfil yakalanmış, hazırlıkları yokmuş,
Dini öcü bilirmiş, camiye karnı tokmuş.

Üç çocuğu da, sanki vampir yarasa,
Diyorlar (Baba ölse, biz de konsak mirasa.)

Ölünce dökecekler, timsah gözyaşlarını,
Çoktan hazırlamışlar, kabrinin taşlarını.

Katafalka konarak, cenaze kokutulur,
Kırkıncı günü diye, mevlidi okutulur.

Musikiyle karışık, bir ilahi aryası,
Mevlit bitince başlar, dedikodu furyası.

Bu cinnet kervanına, nice soysuz katılır,
Ne vicdanlar satılır, din sokağa atılır.

Düzenin kuklaları, ekranlara çıkarlar,
İlâhiyat adına, dinimizi yıkarlar.

İyi kötü karışmış, renkleri seçilmiyor,
Her yer mezhepsiz dolu; zındıktan geçilmiyor.

Ecel gelip çatınca, birazcık beklemiyor,
Ne yaparsak yapalım, saniye eklemiyor.

Bunlar boş geçen ömrün acı hikâyesidir,
Hiç faydası olmayan pişmanlığın sesidir.