Ey nurlara suret ve şekil veren, Ey nurları yaratan,
Ey nurların nuru,
Ey nurları nurlandıran,
Ey nurlara suret ve şekil veren, Ey nurları yaratan,
Ey nurları idare eden,
Ey bütün nurlardan evvel olan nur,
Ey bütün nurlardan sonra da varolan nur, Ey bütün nurların üstünde olan nur,
Ey hiçbir nurun kendisine benzemediği nur,
Bugün bütün vücudumuz ve avuçlarımız Senin o nurdan hazinene nurdan
dergahına yönelmiş, Senden gelecek bir ihsanı, bir nuru ümit etmektedir. Her
zamankinden daha çok Senin nuruna bugün muhtacız.
Biliyor ve inanıyoruz ki; Gözün nuru, iman nuru ile ışıklanırsa ve
kavileşirse bütün kainat gül ve reyhanları ile süslü bir cennet şeklinde
görünür. Feri sönük gözlerimize nur, hasretimize yanık gönüllerimize nur
yağdır. Ey nurların nuru olan Allahım!
Ne yazık ki kulların arasına her zamankinden daha çetin, her zamankinden
daha derin bir ayrılık ve düşmanlık girmiştir. Sen alim ve habirsin Rabbim!
İşte, sözler ve sınırlar pervasızca ihlal edilmiş, zorba ve nankör olan
kulların, zayıf ve imanlı kullarını kırıp geçmişler. Bunu kendi kusur ve
günahlarımızdan olduğunu biliyor; ve ama bir çare de bir çözüm de
bulamıyoruz; ancak Sana yöneliyor, ahvalımızı Sana arzediyoruz. Ey nurları
nurlandıran Allahım!
Biliyor ve inanıyoruz ki; eğer bir göz, nurundan nasibini almamışsa bir
gönül nurundan sağanak sağanak ıslanmamışsa küfür ve zulüm, karanlık
perdeleriyle basiret ve fıkhı alınmışsa artık onun için dünya, genişliğiyle
beraber bir hapishane şekline girer. Kainatın bütün hakikatleri,
(Onun) nazarında gizlenir. O halde Rabbim! Bütün acziyetimizle Senin
nurdan olan dergahına yöneliyor, kapına en pejmürde bir dilenciden daha
pejmürde, daha miskin ve daha muhtaç olarak yüz sürüyoruz. Ey nurlara suret
ve şekil veren Allahım! Nurunla halimize şekil ver. Nurunla yolumuza suret
ver ki daha beter olmayalım. Selamet sahiline çıkabilelim.
Yeryüzünün her tarafında kan, gözyaşı, talanlar ve virane ocaklar başını
alıp gitmekte,eşi görülmemiş bir vahşet bir dehşet yaşanmaktadır. Bunu
yapanlar her zaman olduğu gibi yine kullarından azgın ve haddi aşmış
olanlardır. Sen Basir ve Latifsin Rabbim. İşte! Yeryüzünün mülküne göz
koymuş bu zorba tağutlar tarafından ülkeler bir bir düşmekte, her düşen
ülkeyle beraber, her düşen şehirle beraber binlerce insan; çocuk, kadın
ihtiyar; yani bir halk kıyılmakta, halklar kırım kırım kırılmakta, toptan
yok edilmektedir. Tağutlar azdıkça takatlardaki nur zayıflıyor Rabbim. Sen
bu azgın tağutlara ve onların yerli ortaklarına karşı bize nurundan bir
nusret, bir fetih gönder ey nurları yaratan Allah!
Ya İlahel Alemin!
Bu gün vereceğin bir parça nura her zamankinden çok daha muhtacız Medyen
beldesine sığınan kulun Musa (as)dan çok daha fakiriz. Harun (as)dan çok
daha çaresiziz. Yusuf (as)dan çok daha köleyiz. Sen Nasir ve Fatihsin
Rabbim. İşte! İfade etmede zorlandığımız ahvalimiz bu. Ya da ifade
edebildiğimiz bu. Çünkü bundan çok daha vahim bir durumda olduğumuzun
idrakindeyiz. Ve zaten sen her şeyin Alimisin. O halde Rabbim, nurundan bize
bir parça fetih, nurundan bize bir parça fırsat tanı ki düşmanların ve
düşmanımız olan şu sınır tanımayan, şu söz bilmeyen azgınları kahr u perişan
edelim, izninle.
Bugün yeryüzünün herhangi bir beldesinde Salih kullarından biri yoktur ki
her an ve saatte Allahım! Güçsüz ve çaresiz kaldığımı, halk nazarında hor
görüldüğümü ancak sana arz ve şikayet ederim diye çaresizlik içinde
dergahının nuruna yönelik dua halinde bulunmasın, için için gözyaşı
dökmesin.
Ey Nurları İdare Eden Rabbim!
Senden gelecek bir ihsana ne kadar da muhtacız. Senden yansıyacak bir Nura
ne kadar da hasretiz. Senden inecek bir yardıma, bir emine, bir mümine ne
kadar da acız. Ey nurları idare eden Rabbim! Dualarımızdaki ihlas kaçmış
diye bizi öyle orta yerde kime bırakacaksın! Kusurlarımız, günahlarımız bizi
kuşatmış diye bizi öyle mi bırakacaksın! Bize acımayacak mısın! Bize fırsat
ve imkanlar tanımayacak mısın!? O halde biz ne kadar biçare, ne kadar aciz,
ne kadar fakiriz. İlahi! Bizim Senden başka sığınacağımız hiçbir sahibimiz
yok. Sensin ancak mevlamız. Sahibimiz ve Rabbimiz! Bizi rahmetinle kuşat ey
nurlardan evvel olan Nur!
Üzerimize hüzün rüzgarları geliyor. O gittikten sonra hüzün yıllarımız hiç
bitmedi. Hiç sonu gelmedi hüzün yılımızın. Asırlar sürüyor ki biz bu hüzün
yılı ile hemhalız. Onun gideceği Medinesi oldu. Onun Ensar Kardeşleri oldu.
Onun Sıddikleri, Farukları, Zinnureyn ve Kerrarları (r.anhum) oldu. Onun
acı günleri de oldu, biliyoruz. Ama ey bütün nurlardan sonra da var olan
Nur! Bizim onlar kadar nurumuz hiç olmadı ki! İmanla yoğrulmuş nurlarımız
hiç olmadı ki! O halde ey merhametlilerin merhametlisi! İmtihanımızı
kolaylaştır! İmtihanımızda önümüze nur koy!
İmanımızda nehirdeki suya takılıp kalanlardan değil, geçip harb
meydanlarında zafer ve nusret suyunu içenlerden eyle! Her birimizi nurunun
aşığı, her birimizi Medine yolundaki davetçi Musab kıl!
Onun o günkü duasına bugün ne kadar da muhtacız. Ey merhametlilerin
merhametlisi! Herkesin zayıf görüp de dalına bindiği biçarelerin Rabbi
Sensin! Sensin benim Rabbim! Beni kime bıraktın. Huysuz ve yüzsüz yabancıya
mı, yoksa bu işimde bana hakim olacak düşmana mı?
Allahım!
Eğer bana karşı gazablı değilsen, çektiğim mihnetlere, belalara hiç
aldırmam. Fakat senin merhametin bunları göstermeyecek kadar geniştir.
Amin velhamdu lillahi Rabbil Alemin
Ey nurların nuru,
Ey nurları nurlandıran,
Ey nurlara suret ve şekil veren, Ey nurları yaratan,
Ey nurları idare eden,
Ey bütün nurlardan evvel olan nur,
Ey bütün nurlardan sonra da varolan nur, Ey bütün nurların üstünde olan nur,
Ey hiçbir nurun kendisine benzemediği nur,
Bugün bütün vücudumuz ve avuçlarımız Senin o nurdan hazinene nurdan
dergahına yönelmiş, Senden gelecek bir ihsanı, bir nuru ümit etmektedir. Her
zamankinden daha çok Senin nuruna bugün muhtacız.
Biliyor ve inanıyoruz ki; Gözün nuru, iman nuru ile ışıklanırsa ve
kavileşirse bütün kainat gül ve reyhanları ile süslü bir cennet şeklinde
görünür. Feri sönük gözlerimize nur, hasretimize yanık gönüllerimize nur
yağdır. Ey nurların nuru olan Allahım!
Ne yazık ki kulların arasına her zamankinden daha çetin, her zamankinden
daha derin bir ayrılık ve düşmanlık girmiştir. Sen alim ve habirsin Rabbim!
İşte, sözler ve sınırlar pervasızca ihlal edilmiş, zorba ve nankör olan
kulların, zayıf ve imanlı kullarını kırıp geçmişler. Bunu kendi kusur ve
günahlarımızdan olduğunu biliyor; ve ama bir çare de bir çözüm de
bulamıyoruz; ancak Sana yöneliyor, ahvalımızı Sana arzediyoruz. Ey nurları
nurlandıran Allahım!
Biliyor ve inanıyoruz ki; eğer bir göz, nurundan nasibini almamışsa bir
gönül nurundan sağanak sağanak ıslanmamışsa küfür ve zulüm, karanlık
perdeleriyle basiret ve fıkhı alınmışsa artık onun için dünya, genişliğiyle
beraber bir hapishane şekline girer. Kainatın bütün hakikatleri,
(Onun) nazarında gizlenir. O halde Rabbim! Bütün acziyetimizle Senin
nurdan olan dergahına yöneliyor, kapına en pejmürde bir dilenciden daha
pejmürde, daha miskin ve daha muhtaç olarak yüz sürüyoruz. Ey nurlara suret
ve şekil veren Allahım! Nurunla halimize şekil ver. Nurunla yolumuza suret
ver ki daha beter olmayalım. Selamet sahiline çıkabilelim.
Yeryüzünün her tarafında kan, gözyaşı, talanlar ve virane ocaklar başını
alıp gitmekte,eşi görülmemiş bir vahşet bir dehşet yaşanmaktadır. Bunu
yapanlar her zaman olduğu gibi yine kullarından azgın ve haddi aşmış
olanlardır. Sen Basir ve Latifsin Rabbim. İşte! Yeryüzünün mülküne göz
koymuş bu zorba tağutlar tarafından ülkeler bir bir düşmekte, her düşen
ülkeyle beraber, her düşen şehirle beraber binlerce insan; çocuk, kadın
ihtiyar; yani bir halk kıyılmakta, halklar kırım kırım kırılmakta, toptan
yok edilmektedir. Tağutlar azdıkça takatlardaki nur zayıflıyor Rabbim. Sen
bu azgın tağutlara ve onların yerli ortaklarına karşı bize nurundan bir
nusret, bir fetih gönder ey nurları yaratan Allah!
Ya İlahel Alemin!
Bu gün vereceğin bir parça nura her zamankinden çok daha muhtacız Medyen
beldesine sığınan kulun Musa (as)dan çok daha fakiriz. Harun (as)dan çok
daha çaresiziz. Yusuf (as)dan çok daha köleyiz. Sen Nasir ve Fatihsin
Rabbim. İşte! İfade etmede zorlandığımız ahvalimiz bu. Ya da ifade
edebildiğimiz bu. Çünkü bundan çok daha vahim bir durumda olduğumuzun
idrakindeyiz. Ve zaten sen her şeyin Alimisin. O halde Rabbim, nurundan bize
bir parça fetih, nurundan bize bir parça fırsat tanı ki düşmanların ve
düşmanımız olan şu sınır tanımayan, şu söz bilmeyen azgınları kahr u perişan
edelim, izninle.
Bugün yeryüzünün herhangi bir beldesinde Salih kullarından biri yoktur ki
her an ve saatte Allahım! Güçsüz ve çaresiz kaldığımı, halk nazarında hor
görüldüğümü ancak sana arz ve şikayet ederim diye çaresizlik içinde
dergahının nuruna yönelik dua halinde bulunmasın, için için gözyaşı
dökmesin.
Ey Nurları İdare Eden Rabbim!
Senden gelecek bir ihsana ne kadar da muhtacız. Senden yansıyacak bir Nura
ne kadar da hasretiz. Senden inecek bir yardıma, bir emine, bir mümine ne
kadar da acız. Ey nurları idare eden Rabbim! Dualarımızdaki ihlas kaçmış
diye bizi öyle orta yerde kime bırakacaksın! Kusurlarımız, günahlarımız bizi
kuşatmış diye bizi öyle mi bırakacaksın! Bize acımayacak mısın! Bize fırsat
ve imkanlar tanımayacak mısın!? O halde biz ne kadar biçare, ne kadar aciz,
ne kadar fakiriz. İlahi! Bizim Senden başka sığınacağımız hiçbir sahibimiz
yok. Sensin ancak mevlamız. Sahibimiz ve Rabbimiz! Bizi rahmetinle kuşat ey
nurlardan evvel olan Nur!
Üzerimize hüzün rüzgarları geliyor. O gittikten sonra hüzün yıllarımız hiç
bitmedi. Hiç sonu gelmedi hüzün yılımızın. Asırlar sürüyor ki biz bu hüzün
yılı ile hemhalız. Onun gideceği Medinesi oldu. Onun Ensar Kardeşleri oldu.
Onun Sıddikleri, Farukları, Zinnureyn ve Kerrarları (r.anhum) oldu. Onun
acı günleri de oldu, biliyoruz. Ama ey bütün nurlardan sonra da var olan
Nur! Bizim onlar kadar nurumuz hiç olmadı ki! İmanla yoğrulmuş nurlarımız
hiç olmadı ki! O halde ey merhametlilerin merhametlisi! İmtihanımızı
kolaylaştır! İmtihanımızda önümüze nur koy!
İmanımızda nehirdeki suya takılıp kalanlardan değil, geçip harb
meydanlarında zafer ve nusret suyunu içenlerden eyle! Her birimizi nurunun
aşığı, her birimizi Medine yolundaki davetçi Musab kıl!
Onun o günkü duasına bugün ne kadar da muhtacız. Ey merhametlilerin
merhametlisi! Herkesin zayıf görüp de dalına bindiği biçarelerin Rabbi
Sensin! Sensin benim Rabbim! Beni kime bıraktın. Huysuz ve yüzsüz yabancıya
mı, yoksa bu işimde bana hakim olacak düşmana mı?
Allahım!
Eğer bana karşı gazablı değilsen, çektiğim mihnetlere, belalara hiç
aldırmam. Fakat senin merhametin bunları göstermeyecek kadar geniştir.
Amin velhamdu lillahi Rabbil Alemin
