Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Uzre oğullarından bir adam, tek kölesini müdebber yani, onun hürriyetini kendisinin ölümüne bağlamış olarak azat etti. Bu hâdise Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e ulaştığında o adama:
−‘Senin bundan başka malın var mı?’ buyurdu. O kişi:
−Hayır, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) köleyi aldı ve:
−‘Bunu benden kim satın alır?’ buyurdu. Bunun üzerine Nuaym bin Abdullah el-Adevi (Radiyallahu Anh), o köleyi sekiz yüz dirhem karşılığında satın aldı. Bu bedeli Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e getirdi ve kendisine ödedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu parayı Uzre oğullarından olan o adama verdi ve:
−‘Önce kendinden başlayıp nefsî ihtiyaçların için sarf et. Bir şey artarsa bunu ev halkına sarf et. Âilenden bir şey artarsa bunu da yakın akrabalarına sarf et. Yakın akrabalarından da bir şey artarsa bunu da şöyle şöyle tasadduk et’ buyurdu. Bu son kısmı derken, önündeki, sağındaki, ve solundaki ihtiyaç sahiplerine diye işaret ediyordu.”
Müslim (997/41) Ebu Avane (5805) Ebu Davud (3957) Nesei (2545) Beyhaki (7/178) Ahmed (3/305-369) Albani (833-İrva)
“Uzre oğullarından bir adam, tek kölesini müdebber yani, onun hürriyetini kendisinin ölümüne bağlamış olarak azat etti. Bu hâdise Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e ulaştığında o adama:
−‘Senin bundan başka malın var mı?’ buyurdu. O kişi:
−Hayır, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) köleyi aldı ve:
−‘Bunu benden kim satın alır?’ buyurdu. Bunun üzerine Nuaym bin Abdullah el-Adevi (Radiyallahu Anh), o köleyi sekiz yüz dirhem karşılığında satın aldı. Bu bedeli Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e getirdi ve kendisine ödedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu parayı Uzre oğullarından olan o adama verdi ve:
−‘Önce kendinden başlayıp nefsî ihtiyaçların için sarf et. Bir şey artarsa bunu ev halkına sarf et. Âilenden bir şey artarsa bunu da yakın akrabalarına sarf et. Yakın akrabalarından da bir şey artarsa bunu da şöyle şöyle tasadduk et’ buyurdu. Bu son kısmı derken, önündeki, sağındaki, ve solundaki ihtiyaç sahiplerine diye işaret ediyordu.”
Müslim (997/41) Ebu Avane (5805) Ebu Davud (3957) Nesei (2545) Beyhaki (7/178) Ahmed (3/305-369) Albani (833-İrva)