Ephesostaki Ortygia tepesinde doğduğu varsayılan Artemis en eski tapıma sahip tanrıçalardan biridir. İnsanoğlunun açlık dönemlerine gittiği varsayılmaktadır. Kökeni konusunda bir çok tartışma vardır. Ancak farklı kimliklerinin farklı yerlerdeki kökenini oluşturduğunu ileri sürmek daha akla yatkındır. Örneğin, av hayvanlarının koruyucusu kimliğindeki Artemis, Yakın Doğu kökenlidir. Ebelik, bebek bakıcılığı gibi kimlikleri ise Yunanistan ağırlıklıdır; ancak ana tanrıçalık kimliği Anadoluludur.
Tanrıça Artemis tanrıçaların en genci, en güzelidir ve bakiredir. Güzelliğinden emin olduğu için de güzellik yarışmasına katılmamıştır. Tüm betimlerinde güzel ve genellikle takılarıyla betimlenir. Kardeşinden gelen bir yaptırım olarak özellikle bayramlarda kardeşi Apollon gibi başına defne çelengi takar. Tanrılara kurban sunusunda, kurban edilecek olan hayvanın kendi isteğiyle sunağa gitmesi geleneği vardır. Aynı inanç ve geleneğin, Artemis kültünde de olduğu biliniyor. Bununla beraber Erken dönemlerde Artemise insan kurbanı yapıldığı Iphigeneia mithosuyla bilinmektedir. Bu geleneğin birinci bin yıl başlarında da devam ettiği düşünülüyor. Anadoluda var olan kültleri içinde böylesine bir geleneğin varlığı bilinmemesine karşın olabileceği de düşünülmektedir.
Tanrıça Artemisin hayvanları koruyucu kimliği altında Artemis Potniatheron olarak tapınım görür. Yakın Doğu kültürlerinden Hellen pantheonuna geçmiş bir kimliktir. Bu koruyucu kimlik altında tüm hayvanların koruyucusudur. Bu nedenle meclis toplantılarının da koruyucu tanrıçasıdır. Araştırmacılar, toplantıların sonunda yenen yemeklerden dolayı, hayvanların koruyucu tanrıçası vasfıyla orada bulunduğunu ileri sürmektedir. Anadoluda Miletos kentinde bulunmuş olan birçok yazıtta tanrıçanın bu işleviyle toplantılara katıldığı betimlenir.
Tanrıça Artemisin kutsal ağacı olarak, annesinin doğum yaptığı sırada kuvvet aldığı palmiye ağacının Apollon gibi Artemisin de kutsal ağacı olduğu kabul edilir. Tanrıça Artemisin annesinin doğumuna yardımcı olan ebelik işlevi, kültüne de yansımıştır. Tanrıça hamilelerin, yeni doğum yapmış annelerin, yeni doğan bebeklerin koruyucu tanrıçasıdır. Doğum sırasında ölen kadınların sancısız ve mutlu bir ölümle tanrıçanın katına ve mutluluklar ülkesine gittiğine inanılıyordu. Ölmüş ya da ölmemiş olsun doğum sırasındaki tüm giysiler tanrıçaya sunuluyordu. Tanrıçanın kardeşine ilk süt veren kişi oluşundan ötürü süt anne kimliğine sahiptir. Nutriks kadınlara özgü bir meslektir. Özellikle Atinalı zengin aileler, Lakonia bölgesinden özellikle de Spartadan süt anne getirtiyorlardı. İki ya da üç yıllık bir anlaşmayla bu kadınlar, bu süreç içinde cinsel ilişkiyi kesme, iyi bir beslenme ve jimnastik gibi katı kurallara uymak zorundaydılar. Buna uymayanların faizle ceza ödeme yükümlülüğü vardı.
Artemisin Yunan kökenli olan Artemis Bramronia kültü (adından tam olarak emin değilim), ergenliğe geçişteki kız çocuklarının koruyucu tanrıçası kültüdür. Bu nedenle de ergenliğe erişen her genç kız, ilk âdet bezini ergenlik simgesi olarak tanrıçaya sunuyordu. Zengin aileler bu sırada tapınakta kurban sunuyorlar, gece ise bir şölen yaparak herkese ilan ediyorlardı. Ergenliğin kutsandığı ve kızların onurlandırıldığı tek kült budur. Ayrıca kızlar hediyeyle de onurlandırılıyorlardı. Bununla ilişkili olan kutsal alanlarda küçük kız çocuklarını betimleyen pişmiş toprak heykelcikler bulunmuştur. Bunlarda bu kız çocukları tarafından tanrıçaya yapılmış olan sunulardır. Bu kültle ilişkili olarak yüksek ayaklı bir tür kadeh diyebileceğimiz kült kapları vardır. Bu kapların en büyük özelliği, üzerinde silüet teknikte yapılmış olan dans eden kız çocuklarının, ender olarak da erkek çocukların yer almasıdır. Bir çok araştırmacıya göre bu kap bir tür tütsü kabıdır.
Artemisin bir diğer kimliği ise avcı Artemis kimliğidir. Avcılık döneminden gelen en eski tapınımdır. Artemisin bu kültünde ava çıkmadan önce yıkanmak çok önemlidir. Çünkü avcılık çok kutsal bir iştir. Bu nedenle tanrıçanın da av öncesi yıkandığına, temiz av giysilerini giyindikten sonra ava çıktığına inanılıyordu. Artemise bağlı bir çok kutsal alanda tanrıçanın heykellerinin arka kısmında su koymaya yarayan bir tür kurnalar vardır. Tanrıçanın burada yıkanıp ondan sonra ava çıktığına inanılıyordu.
Tanrıça Artemis tanrıçaların en genci, en güzelidir ve bakiredir. Güzelliğinden emin olduğu için de güzellik yarışmasına katılmamıştır. Tüm betimlerinde güzel ve genellikle takılarıyla betimlenir. Kardeşinden gelen bir yaptırım olarak özellikle bayramlarda kardeşi Apollon gibi başına defne çelengi takar. Tanrılara kurban sunusunda, kurban edilecek olan hayvanın kendi isteğiyle sunağa gitmesi geleneği vardır. Aynı inanç ve geleneğin, Artemis kültünde de olduğu biliniyor. Bununla beraber Erken dönemlerde Artemise insan kurbanı yapıldığı Iphigeneia mithosuyla bilinmektedir. Bu geleneğin birinci bin yıl başlarında da devam ettiği düşünülüyor. Anadoluda var olan kültleri içinde böylesine bir geleneğin varlığı bilinmemesine karşın olabileceği de düşünülmektedir.
Tanrıça Artemisin hayvanları koruyucu kimliği altında Artemis Potniatheron olarak tapınım görür. Yakın Doğu kültürlerinden Hellen pantheonuna geçmiş bir kimliktir. Bu koruyucu kimlik altında tüm hayvanların koruyucusudur. Bu nedenle meclis toplantılarının da koruyucu tanrıçasıdır. Araştırmacılar, toplantıların sonunda yenen yemeklerden dolayı, hayvanların koruyucu tanrıçası vasfıyla orada bulunduğunu ileri sürmektedir. Anadoluda Miletos kentinde bulunmuş olan birçok yazıtta tanrıçanın bu işleviyle toplantılara katıldığı betimlenir.
Tanrıça Artemisin kutsal ağacı olarak, annesinin doğum yaptığı sırada kuvvet aldığı palmiye ağacının Apollon gibi Artemisin de kutsal ağacı olduğu kabul edilir. Tanrıça Artemisin annesinin doğumuna yardımcı olan ebelik işlevi, kültüne de yansımıştır. Tanrıça hamilelerin, yeni doğum yapmış annelerin, yeni doğan bebeklerin koruyucu tanrıçasıdır. Doğum sırasında ölen kadınların sancısız ve mutlu bir ölümle tanrıçanın katına ve mutluluklar ülkesine gittiğine inanılıyordu. Ölmüş ya da ölmemiş olsun doğum sırasındaki tüm giysiler tanrıçaya sunuluyordu. Tanrıçanın kardeşine ilk süt veren kişi oluşundan ötürü süt anne kimliğine sahiptir. Nutriks kadınlara özgü bir meslektir. Özellikle Atinalı zengin aileler, Lakonia bölgesinden özellikle de Spartadan süt anne getirtiyorlardı. İki ya da üç yıllık bir anlaşmayla bu kadınlar, bu süreç içinde cinsel ilişkiyi kesme, iyi bir beslenme ve jimnastik gibi katı kurallara uymak zorundaydılar. Buna uymayanların faizle ceza ödeme yükümlülüğü vardı.
Artemisin Yunan kökenli olan Artemis Bramronia kültü (adından tam olarak emin değilim), ergenliğe geçişteki kız çocuklarının koruyucu tanrıçası kültüdür. Bu nedenle de ergenliğe erişen her genç kız, ilk âdet bezini ergenlik simgesi olarak tanrıçaya sunuyordu. Zengin aileler bu sırada tapınakta kurban sunuyorlar, gece ise bir şölen yaparak herkese ilan ediyorlardı. Ergenliğin kutsandığı ve kızların onurlandırıldığı tek kült budur. Ayrıca kızlar hediyeyle de onurlandırılıyorlardı. Bununla ilişkili olan kutsal alanlarda küçük kız çocuklarını betimleyen pişmiş toprak heykelcikler bulunmuştur. Bunlarda bu kız çocukları tarafından tanrıçaya yapılmış olan sunulardır. Bu kültle ilişkili olarak yüksek ayaklı bir tür kadeh diyebileceğimiz kült kapları vardır. Bu kapların en büyük özelliği, üzerinde silüet teknikte yapılmış olan dans eden kız çocuklarının, ender olarak da erkek çocukların yer almasıdır. Bir çok araştırmacıya göre bu kap bir tür tütsü kabıdır.
Artemisin bir diğer kimliği ise avcı Artemis kimliğidir. Avcılık döneminden gelen en eski tapınımdır. Artemisin bu kültünde ava çıkmadan önce yıkanmak çok önemlidir. Çünkü avcılık çok kutsal bir iştir. Bu nedenle tanrıçanın da av öncesi yıkandığına, temiz av giysilerini giyindikten sonra ava çıktığına inanılıyordu. Artemise bağlı bir çok kutsal alanda tanrıçanın heykellerinin arka kısmında su koymaya yarayan bir tür kurnalar vardır. Tanrıçanın burada yıkanıp ondan sonra ava çıktığına inanılıyordu.
