Zekeriya Aleyhisselam’ın Kıssası | Define işaretleri ve anlamları

Zekeriya Aleyhisselam’ın Kıssası

BoZKurT

"R@m@z@n"
Forum Düzeni
Katılım
22 Mart 2012
Mesajlar
9,460
Beğeni
16,774
Puanları
113
Konum
İstanbul
1) “Bu, Rabbinin kulu Zekeriya’ya rahmetinin zikridir.”
Meryem 2
2) “O, Rabbine gizli bir seslenişle yalvarmıştı.”
Meryem 3
3) “Demişti ki: “Rabbim! Doğrusu benim kemiklerim zayıfladı, başım iyice ağardı. Rabbim! Ben sana dua etmekle de hiç mahrum olmadım.”
Meryem 4
4) “Ve gerçekten ben arkamdan yerime geçecek yakınlarımdan korktum. Karım da kısırdır. Bana tarafından bir veli bağışla.”
Meryem 5
5) “Bana da Yakub oğullarına da mirasçı olsun. Rabbim! Onu hoşnutluğunu kazanan biri eyle!”
Meryem 6
6) “Ey Zekeriya! Seni adı Yahya olan bir oğlan çocukla müjdeliyoruz ki daha önce ona kimseyi adaş yapmadık.”
Meryem 7
7) “Dedi ki: “Ey Rabbim! Benim nasıl oğlum olur ki? Karım kısırdır, bense yaşlılığın son sınırına vardım.”
Meryem 8
8) “(Melek) dedi ki: “Böyledir. Rabbin: ‘Bu bana kolaydır, daha önce sen hiçbir şey değilken seni yarattım’ dedi.”
Meryem 9
9) “(Zekeriya): “Rabbim! Bana bir işaret göster” dedi. Dedi ki: “Senin işaretin sapasağlam olduğun halde üç gece insanlarla konuşamamandır.”
Meryem 10
10) “Bunun üzerine mescidden kavminin karşısına çıkıp onlara: “Sabah ve akşam tesbih edin” diye işaret etti.”
Meryem 11
11) “Zekeriya‘yı da (an). Hani o: “Rabbim beni yalnız başıma bırakma. Sen varislerin en hayırlısısın” diye yakarışta bulunmuştu.”
Enbiyâ 89
12) “Biz de onun duasını kabul ettik, ona Yahya’yı bahşettik ve hanımını (doğum yapmaya) elverişli kıldık. Gerçekten onlar hayırlarda yarışır, umarak ve korkarak bize dua ederlerdi. Bize gönülden saygı duyarlardı.”
Enbiyâ 90
 
Üst