1) “Sana Zülkarneyn’den de soruyorlar. De ki: “Ben size ondan bir haber okuyacağım.”
Kehf 83
2) “Gerçekten biz onu yeryüzünde güçlü bir iktidar sahibi kılmış ve ona her şeyden bir yol vermiştik.”
Kehf 84
3) “O da bir yol tuttu.”
Kehf 85
4) “Nihayet güneşin battığı yere ulaşınca onu kara balçıklı bir gözenin içinde batar gördü. Onun yanında da bir kavim buldu. Dedik ki: “Ey Zülkarneyn! Onlara ya azap edersin, ya da haklarında güzel davranırsın.”
Kehf 86
5) “Dedi ki: “Kim zulmederse ona azab edeceğiz. Sonra Rabbine döndürülür O da onu görülmemiş azapla azablandırır.”
Kehf 87
6) “Ancak kim iman eder ve salih amel işlerse ona en güzel karşılık vardır. Buyruğumuzdan da ona kolay olanı söyleyeceğiz.”
Kehf 88
7) “Sonra yine bir yol tuttu.”
Kehf 89
8) “Nihayet güneşin doğduğu yere ulaşınca onu, kendilerine güneşe karşı bir siper yapmadığımız bir kavmin üzerine doğar gördü.”
Kehf 90
9) “İşte böyle. Biz, onun yanında ne tür bilgi ve tecrübe varsa (ilmimizle) kuşatmıştık.”
Kehf 91
10) “Sonra yine bir yol tuttu.”
Kehf 92
11) “Nihayet iki seddin arasına ulaştığında onların önünde neredeyse hiçbir söz anlamayan bir kavim buldu.”
Kehf 93
12) “Onlar dediler ki: “Ey Zülkarneyn! Doğrusu Ye’cuc ve Me’cuc (bu) yerde bozgunculuk etmektedirler. Onlarla bizim aramızda bir set yapman için sana bir vergi verelim mi?”
Kehf 94
13) “Dedi ki: “Rabbimin beni içinde bulundurduğu güç (ve nimet) daha hayırlıdır. Bana (bedensel) güçle yardım edin sizinle onların arasına kuvvetli bir engel yapayım.”
Kehf 95
14) “Ateş haline getirdiğinde de: “Bana erimiş bakır getirin üzerine dökeyim” dedi.”
Kehf 96
15) “Böylece onlar (Ye’cuc ve Me’cuc) ne onu aşmaya ne de delmeye güç yetirebildiler.”
Kehf 97
16) “Dedi ki: “Bu, Rabbimden bir rahmettir. Rabbimin vaadi geldiğinde onu dümdüz eder. Rabbimin vaadi haktır.”
Kehf 98
Kehf 83
2) “Gerçekten biz onu yeryüzünde güçlü bir iktidar sahibi kılmış ve ona her şeyden bir yol vermiştik.”
Kehf 84
3) “O da bir yol tuttu.”
Kehf 85
4) “Nihayet güneşin battığı yere ulaşınca onu kara balçıklı bir gözenin içinde batar gördü. Onun yanında da bir kavim buldu. Dedik ki: “Ey Zülkarneyn! Onlara ya azap edersin, ya da haklarında güzel davranırsın.”
Kehf 86
5) “Dedi ki: “Kim zulmederse ona azab edeceğiz. Sonra Rabbine döndürülür O da onu görülmemiş azapla azablandırır.”
Kehf 87
6) “Ancak kim iman eder ve salih amel işlerse ona en güzel karşılık vardır. Buyruğumuzdan da ona kolay olanı söyleyeceğiz.”
Kehf 88
7) “Sonra yine bir yol tuttu.”
Kehf 89
8) “Nihayet güneşin doğduğu yere ulaşınca onu, kendilerine güneşe karşı bir siper yapmadığımız bir kavmin üzerine doğar gördü.”
Kehf 90
9) “İşte böyle. Biz, onun yanında ne tür bilgi ve tecrübe varsa (ilmimizle) kuşatmıştık.”
Kehf 91
10) “Sonra yine bir yol tuttu.”
Kehf 92
11) “Nihayet iki seddin arasına ulaştığında onların önünde neredeyse hiçbir söz anlamayan bir kavim buldu.”
Kehf 93
12) “Onlar dediler ki: “Ey Zülkarneyn! Doğrusu Ye’cuc ve Me’cuc (bu) yerde bozgunculuk etmektedirler. Onlarla bizim aramızda bir set yapman için sana bir vergi verelim mi?”
Kehf 94
13) “Dedi ki: “Rabbimin beni içinde bulundurduğu güç (ve nimet) daha hayırlıdır. Bana (bedensel) güçle yardım edin sizinle onların arasına kuvvetli bir engel yapayım.”
Kehf 95
14) “Ateş haline getirdiğinde de: “Bana erimiş bakır getirin üzerine dökeyim” dedi.”
Kehf 96
15) “Böylece onlar (Ye’cuc ve Me’cuc) ne onu aşmaya ne de delmeye güç yetirebildiler.”
Kehf 97
16) “Dedi ki: “Bu, Rabbimden bir rahmettir. Rabbimin vaadi geldiğinde onu dümdüz eder. Rabbimin vaadi haktır.”
Kehf 98