Mekanın askerlik anıları...

gıral' Alıntı:

yaw usta senin bitane hasişin yokmu
anlatma gardaş
bunedir böyle

Genişletmek için tıkla ...

Bu henüz dert kervanının ucu...

Acemi birliğim Bilecik'di bir gece nöbetçi ASB boğaz kesen lakabıyla bilinen bir yüz başıydı,
Akşam iştimasinda askere şöyle seslendi. Bu gece nöbet bende saat 21 yat 21 den sonra kimseyi ayakta görmeyeceğim.
Herkes koğuşlara çekilmiş yatmaya hazırlanıyor, ben de bu akşam kimse olmaz diye kısa dönemlerin bl gittim telefon açmaya.
Koğuşun arkasında olan çamlık alandan indim bir duvar vardı üzerinden atladım meydana indim ortadan tlf kulübesine doğru ilerliyorum, kısa dönemde olan arkadaşlar var beni tanıdılar, eyvah dediler aziz bu geçe sopayı yedi. Ortadan ilerlerken bir anda kimsenin meydanda gezinmedigini fark ettim bir derslik olduğunu anladım biraz yavaşladım. Tlf kulübesinin önünde nöb sby oturuyor, arkadaşlara şöyle diyordu. Bak asker Kendi ayağıyla geliyor.
Benim yavaşlamam sby uyandırdı ve ayağa kalkarak asker diye seslendi. Emret komutanım dedim, gel buraya, emretersiniz komutanım dedim ve iki adım ona doğru ilerledim. O da arkadaşlara dönerek bak salak nasıl da geliyor. Bu sırada arkasını bana döndü, bunu fırsat bilip hızlı bir şekilde geri döndüm ve çok hızlı bir şekilde kaçmaya başladım. Benim kaçtığımı anlayana kadar çam ormanına girdim ve yön değiştirip koğuşa daldım. Potlarımı çıkarıp elbiselerimle yatağa girdim. Adam bir dakika geçmeden koğuşa daldı, nöbetçi ye giren çıkan var mı, yok cevabını alınca çıkıp gitti.
Erdesi sabah iştimada sordu akşam benden kaçan kimdi adam gibi çıksın hiç bir şey yapmayacağım, benden tık yok. Ve biraz bekledi eğer ciksaydin kemiklerini kıracaktım.
Acemi birliği bitti ayrılıyoruz orada bile sordu hadi çık ortaya diye seslendi ama çıkmadım.
En son şunu dedi benden kurdulan tek adam sensin helal olsun. Alkışladı.
O gün bu gündür hiç unutmadım.

MAVRAN' Alıntı:

Acemi birliğim Bilecik'di bir gece nöbetçi ASB boğaz kesen lakabıyla bilinen bir yüz başıydı,
Akşam iştimasinda askere şöyle seslendi. Bu gece nöbet bende saat 21 yat 21 den sonra kimseyi ayakta görmeyeceğim.
Herkes koğuşlara çekilmiş yatmaya hazırlanıyor, ben de bu akşam kimse olmaz diye kısa dönemlerin bl gittim telefon açmaya.
Koğuşun arkasında olan çamlık alandan indim bir duvar vardı üzerinden atladım meydana indim ortadan tlf kulübesine doğru ilerliyorum, kısa dönemde olan arkadaşlar var beni tanıdılar, eyvah dediler aziz bu geçe sopayı yedi. Ortadan ilerlerken bir anda kimsenin meydanda gezinmedigini fark ettim bir derslik olduğunu anladım biraz yavaşladım. Tlf kulübesinin önünde nöb sby oturuyor, arkadaşlara şöyle diyordu. Bak asker Kendi ayağıyla geliyor.
Benim yavaşlamam sby uyandırdı ve ayağa kalkarak asker diye seslendi. Emret komutanım dedim, gel buraya, emretersiniz komutanım dedim ve iki adım ona doğru ilerledim. O da arkadaşlara dönerek bak salak nasıl da geliyor. Bu sırada arkasını bana döndü, bunu fırsat bilip hızlı bir şekilde geri döndüm ve çok hızlı bir şekilde kaçmaya başladım. Benim kaçtığımı anlayana kadar çam ormanına girdim ve yön değiştirip koğuşa daldım. Potlarımı çıkarıp elbiselerimle yatağa girdim. Adam bir dakika geçmeden koğuşa daldı, nöbetçi ye giren çıkan var mı, yok cevabını alınca çıkıp gitti.
Erdesi sabah iştimada sordu akşam benden kaçan kimdi adam gibi çıksın hiç bir şey yapmayacağım, benden tık yok. Ve biraz bekledi eğer ciksaydin kemiklerini kıracaktım.
Acemi birliği bitti ayrılıyoruz orada bile sordu hadi çık ortaya diye seslendi ama çıkmadım.
En son şunu dedi benden kurdulan tek adam sensin helal olsun. Alkışladı.
O gün bu gündür hiç unutmadım.

Genişletmek için tıkla ...

Sende amma nasipsizmişsin dostum.. insan haydarın tadına bakmazmı canım...

Kisa dönem yaptim, kısımlara dağıtım var sıraya girdik, sordum sağdan soldan hangi kısım rahat diye revir dediler ne is yapar bu revirci dedim eğitim içtima yok hasta oldukça gotur getir karisan eden yok dediler, düşündüm nefisss.
Neyse sira bana geldi yuzbasi sordu sivilde ne is yapardın dedim klinikte çalıştım iğne vurmayi bilir misin dedi vurmadım ama vuranlardan gordum bende vurabilirim dedim. Amaç sağlık sektöründe gözüküp revirci olmak. Halbuki ne klinikte çalıştım ne iğneden anlarim. Yuzbasi ile görüşme bitti herkes gorev yerine dağıldı biz kaldık ortada ne yerimiz ne görevimiz belli. Bir kac gun sonra egitimde astsubaya sordum bana şu görev verildi herkesin yeri belli neyki bu görev kime sorsam birsey bilmiyo dedim. O da önce bi yere bakti dusundu sonra bana dönerek, Valla sana birsey diyim mi ortalık or.....su gibi birsey nerde pis iş angarya iş var nerde adam eksik oraya çağırırlar dedi

Yine birgun gece nöbet değişiminden geldim herkes gibi vurdum kelleyi uyudum. Yuzbasiyi uyku tutmamış kamelyaya gidiyorki asker komutanların salıncağa uzanmış yatıyor. Garibimi dovmus orada. O sinirle nöbetçi çavuş olarak beni aramis ardinda yazıcılar bir suru asker. Toplandılar benim ranzanin başına. Ama ben farkettim uykuya verdim mahsustan. Biri dokundu uyandırmak için dogruldum sonra vurdum kelleyi geri yastığa bir kaç böyle oldu baktim gidecekleri yok uyanmış gibi mahsustan ranzadan indim asagi. Asagi gel denildi giderim ki tüm nöbetçi askerler orda. Bunlara tezkereye 1 gün kalası 10 gün oda hapsi demez mi. Neyseki 1 hafta kalası diskoya gittik. Uzerimizde suçlu kıyafetleri Garzinozu temizlediysekte istirahat ettik. o hafta denetim varmis bütün askerler mahvolmuşlar o yana bu yana kosturmaktan. Zamanın da tezkereyi aldık döndük şükür.

Askeri ortam beklediğim gibi olmadı komutan yüzümüze ben askeride askerligide sevmem dedi. Yuzbasi tüm bölüklerin bas belası olmuş nefretleri üzerine çekmiş biri çıktı. Askerlere gelince 20 yaşına gelmiş insanlıktan nasibini almamış kişilerle aynı ortamda bulunmak.
Son derece depresyona sokan bir durum yani.

İyi insanlarla bulunan her ortam güzel,
İyi olmayan insanlarla bulunan her ortam kötü.

Hayatımın değişmesine vesile olan Elazığ'lı Hasan Başçavuştan Allah cc razı olsun, Ceddine nesline rahmet etsin. Babalık hakkı ödenmez, Hasan Başçavuşun hakkı hiç ödenmez.

Mekanın güzelliği öncelik değil.
İyilerin olduğu mekan en güzel mekan.

Allah cc iyilerle beraber olmayı cümlemize nasip etsin, amin.

Yukarıdaki yazdıklarım,
Askerlik içinde
Define içinde geçerlidir.

Ben askere gititğimde bilgisayar yoktu. 10 parmak daktilo bildiğim için direk yazıcı yaptılar. Alay S3-S4 yazıcısı olduğum için bağlı birliklere emir yazıldığında aynı yazıyı 5 kez yazmak zorunda kalıyorduk. Daktilo en fazla 4 suret yazabiliyordu aynı anda. O kadar fazla yazı işi oluyordu ki bazan uyuyabilmek için kendimi sakatlayarak biraz dinlenmek geçiyordu kafamdan. Askerlik benim için hayatımda yaşayamayacağım bir deneyimdi. Ben hep o gözle baktım. İyisi de vardı kötüsüde. Acemiliğim yaşadığım şehirdeydi, hemşerim olan bir astsubay vardı. Çavuşlar ona git o hemşerisini sever seni burda tutar dediler. Bende dedelerimiz 15 yıl askere gidip geri dönememişken torpil istememiş ben 15 ay için kimseye ağız eğemem dedim. Dağıtım Kırklareline çıktı, bilen arkadaşlar vardır sürgün yeri derler oraya. Askerliğin kendisinden hiç şikayet etmedim. İşim yorucuydu, yazıcı olmamıza rağmen nöbet bile tutuyorduk. Sadece yorgunluk zordu. Kendime Necat dedim bu askerlik bitecek , ister her şeyden şikayet et kendine ızdırap haline getir bu süreyi, ister olumlu davran buranın koşullarını kabul et, nasılsa kısıtlı bir süre geçecek, sorgulamadan olduğu gibi yaşa bitir dedim. Tezkere aldığım gün sevdiğim subayları dolaştım, ziyaret ettim, helalleştim. Hatta bölük komutanımız gördü sen niye gitmedin paranmı yok dedi yok komutanım burda sevdiğim insanları bir daha görme olasılığım yok vedalaşıyorum dedim. Şaşırdı , tezkereyi alan ayakları kıçına vurarak kaçar buradan dedi Koşullar biraz insanın kendisine bağlı. Polyannacılık oynamayalım ama bulunduğumuz yerdeki koşulları değiştiremiyorsak kabullenip ona göre davranmak herkesin şikayet ettiği yerde onların moralimizi bozmasına izin vermemek bence çok önemli. Askerliğin bana öğrettiği en önemli derslerden biri budur. Sistemle kavga etmeyin, o sistem içerisinde en iyi ne yapabilirseniz onu yapın. Olumsuz düşünenlerin sizin davranışlarınızı değiştirmesine izin vermeyin. İyilik yaptığınız birinin size kötülükle cevap vermesi tekrar iylik yapmanızı engellemesin. Cümleniz allaha emanet olun arkadaşlar.

Askerlik anılarınızı okurken,bendemi şaka dolu anımımı anlatayım acaba,derken ama o anım aklıma gelince,Vicdanım şaka dolu anımı degilde,Hırğızlık anımı anlatayımmı diye çok düşündüm,ama vicdanımı Rahatlatmak icin anlatmaya karar verdim..
bu iş bize Görev diye ihale edildi,Tabii 80 li yılların başı o yılları bilen bilir.
Acemilikten sonra Hopa ya gittim ordan 2.bölüğe düstüm 2.bölük Arhavi'deydi Arhaviye gittim.Karakol gibi düşünün..
Arhavi halkı Hakkını helal etsin,O yıl çok kar yağdı karın ağırlığına dayanamayan Garajın sac olan çatısı komple çöktü,bunu Hopadan niye temin etmediler bilmiyorum,aralarında ben dahil 6-7 asker şecildik,çevre insaatlardan Göndüz keşif yapar Rapor tutardık, neyse Gece Gec saatlerde o insaata gider Garaj icin gerekli malzemeleri temin ettik,kaynak felan elbirligiyle Garajın Catısını Tamamladık...
Fakat ekipten biri bunu alışkanlık haline getirip,Arhavide esnaflık yapan,Marangoz Atölyesinin el takımlarını,Demirciden el takımlarını Calmaya çıkıyormus haberimiz yok..
Bölük komutani sabah iştimasında,o arkadasın ismini okudu Öne çıktı.Bu askere öyle tekmeler vuruyorduki Metrelerce fırlatıyordu,bölük komutanımız ayriyeten Kareteciydi..
O askerin bizden sonra kendisi icin hırsızlık yaptığını anladık ve bunu Hopada askeri Mahkemeye sevk ettirdi..

Kovuuuşş..KAALK.!!!

Lacivert24' Alıntı:

Kovuuuşş..KAALK.!!!

Genişletmek için tıkla ...

Abi zaten bu saatte koğuş yatmaz. Hele dur bi uyuyalım tam uykuya dalınca kalk çek herkese